Deze is voor jou! - Reisverslag uit Maarn, Nederland van Maarten Groen - WaarBenJij.nu Deze is voor jou! - Reisverslag uit Maarn, Nederland van Maarten Groen - WaarBenJij.nu

Deze is voor jou!

Door: Maarten

Blijf op de hoogte en volg Maarten

23 December 2012 | Nederland, Maarn

Voordat ik aan mijn laatste update begin wil ik deze graag opdragen aan een speciaal persoon die ik erg ga missen. Op 18 december kregen mijn vader en ik het telefoontje dat oma een beroerte heeft gehad en toen hebben wij ervoor gekozen om gelijk naar huis te vertrekken. Wij hoorden 20 december bij thuiskomst het trieste nieuws dat mijn oma in de nacht van 19 op 20 december op 86 jarige leeftijd is overleden. Lieve oma wij gaan jou erg missen. Deze blog draag ik dan ook op aan haar. Een speciale vrouw en een geweldig oma!

Nadat mijn vader en ik ook Durban achter ons hadden gelaten trokken wij verder richting St. Lucia. Dit is een klein plaatsje in Kwazulu Natal waar de nijlpaarden ’s nachts over straat wandelen. Toen we in het guesthouse aankwamen hadden we een half uurtje om even bij te komen want ze zouden gelijk worden opgehaald voor een boottocht over lake St. Lucia. Deze boottocht was echt geweldig! Lake St. Lucia zit namelijk vol met krokodillen en nijlpaarden die op niet meer dan één of twee meter langs je bootje zwemmen. Heel indrukwekkend om te zien. Toen we vol nieuwe ervaringen weer terug kwamen in ons guesthouse werden we alweer bijna opgehaald voor de volgende safari. We zouden namelijk een nightdrive doen in het iSimangliso park wat op ongeveer 10 minuutjes rijden lag. Toen we in de landrover klommen die ons kwam ophalen zagen we tot onze verbazing dat mijn vader en ik de enige waren, we hadden dus een prive safari! De nightdrive was ook voor mij weer een ervaring die ik nog niet had gehad. Het heeft wel iets spannends om in de nacht door een bos te rijden waar ook neushoorns, buffels, luipaarden en nijlpaarden wandelen. Helemaal als de gids vervolgens zegt dat we wel even uit de auto kunnen stappen voor een kopje koffie onder de sterrenhemel. Ik heb nog nooit zo snel een kop koffie opgedronken haha! Van de dieren moesten we het overigens niet heel erg hebben want op wat antilope na hebben we niet zo veel gezien. Maar desalniettemin was het super gaaf want je hoort wel overal geluiden vandaan komen.

De volgende ochtend hadden alweer een safari. We gingen nu overdag het Isimangliso wetland park in. Wederom hadden we ontzettend veel geluk met een prive safari en zelfs gidsen. Na heel veel dieren te hebben gezien zoals neushoorns, buffels, nijlpaarden en waterbokken zochten we een mooie plek op om te gaan lunchen. We zaten nog maar net en de apen hadden ons al omsingeld. Dat schijnt hier namelijk heel normaal te zijn omdat die apen weten dat wij eten hebben en hopen wat te kunnen scoren. Het is echter verboden om de apen eten te geven omdat ze dan te afhankelijk worden van mensen, wat fataal kan zijn. Naar mijn mening hadden deze regel beter kunnen omdraaien door te zeggen dat je moet uitkijken dat de apen je eten niet pikken. We hadden namelijk nog maar net wat op de braai gelegd en zaten gezellig te kletsen aan tafel of er vloog een aap uit de bosjes en pikte ons eten. En dat was niet de enige keer, wanneer je even niet oplette kwamen ze gewoon uit de bosjes geslopen om zelfs wat van je bord te pikken. We grappig om te zien maar minder leuk als je heel erg trek hebt! Toen we klaar waren met de lunch reden we weer verder door het park. Het was al een uurtje of 4 dus onze safari zat er zo goed als op. De gids wilde nog even terugrijden naar een plekje want daar hadden we 2 neushoorns in het water gezien en hij wilde even kijken of ze al wat dichterbij waren gekomen. Toen we bij het watertje kwamen zagen we tot onze verbazing een luipaard! Super gaaf om dit dier in het echt te zien en voor mij betekende dit een voltooiing van de BIG5! Ik had ze nu allemaal in het wild gezien, dat kan ik dus ook weer wegstrepen. Een perfecte afsluiting van de dag dus!

De volgende dag zat ook St. Lucia er weer op en trokken we verder naar het Krugerpark! In het Krugerpark hebben wij ook weer ontzettend veel dieren gezien. Het leuke aan het Krugerpark is dat je met je eigen auto kan rijden. Super gaaf om zelfs dus tussen de olifanten en neushoorn te rijden. In het Krugerpark hebben we ook de hele BIG5 gezien, zelfs een luipaard welpje! Dit was allemaal best wel een prestatie want het is op het moment voorjaar in Zuid-Afrika wat betekend dat de bebossing heel erg dicht is! Verder dan 2 meter kan je niet zien, we hebben dus erg veel geluk gehad! Mijn vader had alleen de leeuw van de BIG5 nog niet gezien en de eerste dag zagen we notabenen 2 leeuwen vlak voordat we het park wilde verlaten, wat een geluk! We waren alleen niet de enige, er stonden ongeveer 20 auto’s in de berm om een glimp op te vangen van de leeuw. Wel een raar gezicht om te zien, maar het deed niks af aan de ervaring!

Het eind van deze dag was trouwens op meerdere manieren noemenswaardig. Toen we het park uitreden zagen we opeens een olifant rustig op de weg wandelen. Wij waren van mening dat deze gewoon uit het park was gesnapt en probeerde er stiekem langs te glippen. Hier was de olifant alleen niet zo van gediend want toen we hem net passeerden draaide hij zich razendsnel om en begon achter de auto aan te komen. Gelukkig konden we snel wegrijden maar het scheelde niet veel. Nog vol adrenaline reden we verder maar konden we nog geen 100 meter alweer stoppen, politie! We reden te hard. Wat bleek nou het was gewoon nog in het park want je moest door 2 uitgangen rijden om het park te verlaten en in het park mag je maar 50km/uur. Mijn vader reed dus 70. De politievrouw bij onze auto wees ons er vriendelijk op dat dit betekende dat we 750 rand bij de receptie moesten gaan betalen. In Nederland wil het nog wel eens werken om heel lief te zeggen dat je het snapt en dat het nooit meer zal gebeuren, hier heeft dat een heel ander effect. Toen ik dit vertelde tegen de politievrouw zei ze dat we dit met de baas moesten bespreken. Ze riep de baas en die vertelde ons dat hij het ontzettend vervelend vond dat we waren aangehouden en dat we voor 300 rand wel door mochten rijden, die had ik niet zien aankomen. Corrupte bende haha! Maar goed wij zijn natuurlijk Nederlanders en wanneer we kunnen besparen werken we graag mee en tikte we even 300 rand af, geluk gehad! Althans dat dachten we want de eigenaar van het guesthouse zei dat we ontzettend waren afgezet haha.

Nadat we een klein deel van het Krugerpark hadden gezien moesten we alweer door naar onze volgende en laatste bestemming Bushveld! Ik had er erg veel zin in om iedereen te zien en ook mijn vader keek er naar uit om de mensen te ontmoeten waar ik zo intensief mee heb samengewerkt. Na een rit van ongeveer 500 kilometer en inmiddels meer dan 5000km op de teller kwamen we uiteindelijk aan in Bushveld. Het was ontzettend leuk om John weer te zien en hij was zo blij met de cadeautjes die er uit Nederland mee waren gebracht! Mijn vader en ik hadden lekker inkopen gedaan voor een braai dus John, Cindy (een van zijn vriendinnen) en haar zoontje kwamen lekker bij ons eten! Het was een heerlijke avond, we hebben lekker herinneringen opgehaald en nieuwe ervaringen gedeeld. Mijn vader en John konden het ook goed vinden, dus dat vond ik dan weer heel erg leuk. De volgende ochtend kwam John ons alweer vroeg ophalen met de vraag of we mee wilde op fence patrol. Dat leken mijn vader en mij wel leuk dus trokken we snel onze schoenen aan en gingen we met hem op pad. We leerden mijn vader veel over de Bush. Zo kan hij nu ook zijn tandenpoetsen met een bepaald stokje en weet hij al wat meer over de verschillende sporen. Na een hele ochtend te hebben gewandeld kwamen wij uitgeput aan bij onze tent en gingen we even lekker uitrusten. We hadden die avond afgesproken om bij John te gaan eten. Hij zou Afrikaans voor ons gaan koken zodat mijn vader ook eens echte pap en vlees zou gaan eten. Helaas kregen wij toen het telefoontje en is dit er niet meer van gekomen. Mijn vader en ik besloten om gelijk naar huis te willen en er werd een ticket geregeld door SOS-reishulp. Een abrupt en vervelend einde van een fantastische tijd en een geweldige reis. Heel raar om zo van het ene uiterste in het andere uiterste te komen. Maar ik kijk zeker met een glimlach terug op het laatste moment dat ik mijn oma nog in leven heb gezin. Dit was precies 2 dagen voordat ik naar Zuid-Afrika zou vertrekken. Wij hebben toen nog een lekker glas champagne op mijn reis gedronken. Helaas moet ik dat nu alleen doen. Lieve oma ik ga je missen, deze was voor jou!

  • 25 December 2012 - 11:26

    Judith:

    Haiiiii Maarten op Nederlandse bodem! Ten eerste gecondoleerd met je oma, naar om zo terug te moeten komen... Super mooi verhaal weer, heeerlijk wat je allemaal hebt gezien en gedaan! Lekker lang ervan nagenieten(: Hee fijne kerst en tot snel bij Casa di Cours! xxxx

  • 25 December 2012 - 21:45

    Annemiek:

    Ha Maarten,
    het zit er weer op; wel een verdrietig eind. Ook dat hoort ook bij het leven en je hebt veel van het leven geleerd afgelopen maanden. Fantastische foto's bij de weer enthousiaste verhalen. Deze reis pak niemand je meer af. Nog veel plezier bij Maaren in Italie en dan weer hard aan de studie. Dank voor al je mooie verhalen en foto's.
    Lieve groet, Annemiek

  • 26 December 2012 - 19:26

    Tante Miep:

    hoi maarten nog gecondoleerd met het verlies van je oma ik heb haar wel gekend. nou zoveel heb je niet in hoeven leveren op je vakantie. ook je ouder gecondoleerd. Nu nog naar italie heb ikbegrepen. Veel plezier en bedankt voor je leuke verhalen en foto/s. groetjes miep

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Maarten

Actief sinds 26 Aug. 2012
Verslag gelezen: 3058
Totaal aantal bezoekers 10540

Voorgaande reizen:

30 Augustus 2012 - 24 December 2012

South Africa here I come!

Landen bezocht: