Welcome to Africa
Blijf op de hoogte en volg Maarten
26 November 2012 | Zuid-Afrika, Grassy Park
Vandaag begin ik alweer aan mijn laatste week Kaapstad. Hoog tijd voor een update dus!
Nog steeds geniet ik elke dag van mijn verblijf hier en vliegen de dagen voorbij. Mijn stage is nog steeds heel erg leuk alleen moet ik toegeven dat het toch anders is dan ik had verwacht.
Het contact met de kinderen en staf is echt super leuk. Er is echter een heel groot verschil in manier van werken tussen Europa en hier. Alles moet hier snel en vlug zodat de zorgverleners weer lekker op hun stoel kunnen gaan zitten. Het klinkt heel extreem maar zo is het gewoon echt. De kinderen krijgen hierdoor eigenlijk gewoon te weinig aandacht en dat vind ik wel heel moeilijk om te zien. De enige keer dat de kinderen naar buiten gaan of gaan zwemmen is als een van de vrijwilligers ze mee naar buiten neemt. Het is wel heel raar om mee te maken hoe dat er hier allemaal aan toe gaat, maar wel een ervaring.
Daarnaast zijn de beperkingen ook veel heftiger dan ik had verwacht. Wanneer je de beperkingen in het echt meemaakt in plaats van dat je ze in de boeken leest komt het toch wel allemaal wat harder binnen. Veel van deze kinderen hebben totaal geen toekomst en zijn eigenlijk gewoon hun tijd aan het uitzitten in Woodside. Dat is wel iets waar ik het erg moeilijk mee heb en waardoor ik waardeer hoe gelukkig ik eigenlijk wel niet mag zijn!
Mijn werkzaamheden bestaan vooral uit het in de ochtenden bezig zijn met individuele behandelingen met de verschillende kinderen. Dit is allemaal wel heel interessant en leuk om mee te maken. Kan nu ook zelf al verschillende behandelingen uitvoeren, super gaaf! En in de middag doe ik samen met de andere vrijwilligers vaak wat leuks met de kinderen. Denk hierbij aan zwemmen, muziek maken, wandeling naar het park of gewoon simpel knutselen.
Met mijn stage ben ik elke doordeweekse dag bezig en in het weekend is het tijd voor leuke en ontspannende dingen! In mijn gastgezin is veel veranderd sinds mijn laatste update. Zo is de Franse vrijwilligster weer terug naar Parijs en hebben we nu 2 nieuwe vrijwilligers in huis. Marie, 22 uit Zwitserland en Li, 45 uit Amerika en ze zijn allebei super gezellig! Vorig weekend ben ik met Marie en Li op een tweedaagse tour geweest door de western cape.
Vrijdag ochtend werden we opgehaald met een minibusje om naar Franshoek te rijden. Hier begonnen we de dag met een bezoekje aan een Township. Dit was een heel groot verschil met het Township wat ik eerder in Vaalwater had gezien. Waar de bewoners in Vaalwater nog een vrij groot stukje grond bij hun huisjes hadden was hier echt alles op elkaar gebouwd. De meeste shags hadden ook geen toilet en de mensen moesten dus naar een of andere smerige openbare toilet waar je nog niet dood wil worden gevonden. Wat mij ook hier weer verbaasde is de gastvrijheid van de lokale bewoners. Toen we met de gids door het Township liepen kwamen alle kinderen bij ons lopen en wilde onze hand vasthouden. Ook nodigt iedereen je uit om hun huisje te bekijken, mensen zijn allemaal zo gastvrij!
Na de township reden we door naar wijnboerderij Franshoek voor een wijn en kaasproeverij. Eerst kregen we een kleine rondleiding door de wijnboerderij en daarna mochten we 6 verschillende wijnen proeven. Die Afrikanen weten in elk geval wel hoe ze wijnen maken alleen krijg je hier bij een proeverij geen slokje maar een half glas vol. Dus na 6 wijntjes en nog geen lunch was iedereen best wel gezellig.
Na de wijnproeverij reden we door naar Kaap Agulhas. Dit was echt een ontzettend mooie rit door de bergen rondom Kaapstad. Kaap Agulhas is het meest zuiderlijke punt van Afrika en hier komen de Indische oceaan en Atlantische oceaan tezamen maar ik moet eerlijk toegeven dat het niet veel voorstelt. Het is meer zoiets van “been there done that” en nu kan ik zeggen dat ik op het meest zuidelijke punt van Afrika ben geweest, oh yeah haha!
In het plaatsje Aghulas was ook ons hostel gevestigd. Na een lekker braai kroop ik moe maar voldaan mijn bedje in. De volgende ochtend moesten Marie en ik er heel vroeg uit omdat wij, 5 van de groep van 20 mensen waren die, heel graag wilde shark cage diven. Dit was echt een van de gaafste dingen wat ik ooit hebt gedaan. We gingen met een boot met ongeveer 20 mensen de zee op en zodra we het anker hadden uitgegooid werd de eerste haai al langs de boot gespot. Het is echt heel bizar om haaien in het echt te zien en wat zijn ze ongelofelijk groot (4-5 meter).
Aan de boot werd een kooi bevestigd waar ongeveer 8 mensen tegelijk in konden kruipen. De haaien werden naar de kooi gelokt met een touw met namaak zeehond en een touw met vissenkoppen er aan. Wanneer er een haai langs de kooi zwom hoorden wij van boven iemand bijvoorbeeld zeggen, laag rechts. Dus moesten wij allemaal naar beneden duiken, onze adem inhouden en naar rechts kijken. Ze kwamen echt op aanraak afstand langs de kooi. Heel ziek! Na ongeveer 30 minuten was de volgende groep. Ik ben 2x gegaan en heb uiteindelijk dus ongeveer een uur met de haaien kunnen zwemmen! Ook zagen we nog 2 walvissen vanuit de boot! Het was dus super leuk. Een uur of 4 later waren we weer aan wal en werden we opgehaald door de gids. We gingen de andere mensen ophalen in een ander plaatsje en reden door naar Betty’s bay. Hier is een pinguïn kolonie van ongeveer 5000 pinguïns, heel grappig om te zien! Wel een raar idee om ze in Afrika te zien want naar mijn mening horen pinguïns op ijs rond te lopen en niet te lekker in de zon te liggen slapen haha! Na de pinguïns reden werden we weer teruggebracht naar ons gastgezin.
Afgelopen weekend heb ik ook weer leuke dingen gedaan. Vrijdag ben ik met andere vrijwilligers naar een wedstrijd van Ajax Cape Town geweest in het Greenpoint stadium. Ze speelden tegen Chippa United ook uit Kaapstad, een echte derby dus. Wij hadden netjes kaartjes besteld op internet omdat we verwachtten dat het wel druk zou worden, niet dus. Het stadion heeft ongeveer plek voor 70.000 supporters maar normaal komen er zo’n 1000 mensen naar de voetbalwedstrijd. Een heel raar gezicht dus want alleen de lange zijdes op de eerste ring waren open. Zit je dan een voetbalwedstrijd in een vrijwel leeg stadion te kijken, maar het was wel heel erg leuk haha! En wat maken 1000 afrikanen een herrie. Allemaal hebben ze een vuvuzela bij zich en zitten alleen maar te toeteren. Je kan elkaar amper verstaan, heel irritant haha. Ohjaa voor wie het wilde weten Ajax won met 3-2, Sander Westerveld stond op het doel en ik kwam op de Afrikaanse tv!
Ook heb ik in Kaapstad leren surfen en is dit een echte verslaving geworden. Elk weekend ben ik in Muizenberg te vinden omdat je daar heel goed kan surfen! Surfen is echt super leuk en het lukte zelfs om zo nu en dan gewoon de hele golf te blijven staan. Alleen eindigde de surfdag van gister een beetje op een nare manier. Ik was met 4 andere vrijwilligers lekker de hele dag gaan surfen en rond een uurtje of 5 gingen we terug met de trein. In de trein werd een van de vrijwilligers bestolen van haar telefoon. Iemand kwam liep gewoon langs en greep gewoon de telefoon uit haar zak en sprong de trein uit. Weg mobiel, lekker dan! Vervolgens liep er een security langs en wij vertelden hem hoe en wat. Trekt die gewoon zijn security vestje uit en zegt dat hij geen dienst heeft. Dan kan je niet geloven toch! Welcome to Africa.
Nog steeds geniet ik elke dag van mijn verblijf hier en vliegen de dagen voorbij. Mijn stage is nog steeds heel erg leuk alleen moet ik toegeven dat het toch anders is dan ik had verwacht.
Het contact met de kinderen en staf is echt super leuk. Er is echter een heel groot verschil in manier van werken tussen Europa en hier. Alles moet hier snel en vlug zodat de zorgverleners weer lekker op hun stoel kunnen gaan zitten. Het klinkt heel extreem maar zo is het gewoon echt. De kinderen krijgen hierdoor eigenlijk gewoon te weinig aandacht en dat vind ik wel heel moeilijk om te zien. De enige keer dat de kinderen naar buiten gaan of gaan zwemmen is als een van de vrijwilligers ze mee naar buiten neemt. Het is wel heel raar om mee te maken hoe dat er hier allemaal aan toe gaat, maar wel een ervaring.
Daarnaast zijn de beperkingen ook veel heftiger dan ik had verwacht. Wanneer je de beperkingen in het echt meemaakt in plaats van dat je ze in de boeken leest komt het toch wel allemaal wat harder binnen. Veel van deze kinderen hebben totaal geen toekomst en zijn eigenlijk gewoon hun tijd aan het uitzitten in Woodside. Dat is wel iets waar ik het erg moeilijk mee heb en waardoor ik waardeer hoe gelukkig ik eigenlijk wel niet mag zijn!
Mijn werkzaamheden bestaan vooral uit het in de ochtenden bezig zijn met individuele behandelingen met de verschillende kinderen. Dit is allemaal wel heel interessant en leuk om mee te maken. Kan nu ook zelf al verschillende behandelingen uitvoeren, super gaaf! En in de middag doe ik samen met de andere vrijwilligers vaak wat leuks met de kinderen. Denk hierbij aan zwemmen, muziek maken, wandeling naar het park of gewoon simpel knutselen.
Met mijn stage ben ik elke doordeweekse dag bezig en in het weekend is het tijd voor leuke en ontspannende dingen! In mijn gastgezin is veel veranderd sinds mijn laatste update. Zo is de Franse vrijwilligster weer terug naar Parijs en hebben we nu 2 nieuwe vrijwilligers in huis. Marie, 22 uit Zwitserland en Li, 45 uit Amerika en ze zijn allebei super gezellig! Vorig weekend ben ik met Marie en Li op een tweedaagse tour geweest door de western cape.
Vrijdag ochtend werden we opgehaald met een minibusje om naar Franshoek te rijden. Hier begonnen we de dag met een bezoekje aan een Township. Dit was een heel groot verschil met het Township wat ik eerder in Vaalwater had gezien. Waar de bewoners in Vaalwater nog een vrij groot stukje grond bij hun huisjes hadden was hier echt alles op elkaar gebouwd. De meeste shags hadden ook geen toilet en de mensen moesten dus naar een of andere smerige openbare toilet waar je nog niet dood wil worden gevonden. Wat mij ook hier weer verbaasde is de gastvrijheid van de lokale bewoners. Toen we met de gids door het Township liepen kwamen alle kinderen bij ons lopen en wilde onze hand vasthouden. Ook nodigt iedereen je uit om hun huisje te bekijken, mensen zijn allemaal zo gastvrij!
Na de township reden we door naar wijnboerderij Franshoek voor een wijn en kaasproeverij. Eerst kregen we een kleine rondleiding door de wijnboerderij en daarna mochten we 6 verschillende wijnen proeven. Die Afrikanen weten in elk geval wel hoe ze wijnen maken alleen krijg je hier bij een proeverij geen slokje maar een half glas vol. Dus na 6 wijntjes en nog geen lunch was iedereen best wel gezellig.
Na de wijnproeverij reden we door naar Kaap Agulhas. Dit was echt een ontzettend mooie rit door de bergen rondom Kaapstad. Kaap Agulhas is het meest zuiderlijke punt van Afrika en hier komen de Indische oceaan en Atlantische oceaan tezamen maar ik moet eerlijk toegeven dat het niet veel voorstelt. Het is meer zoiets van “been there done that” en nu kan ik zeggen dat ik op het meest zuidelijke punt van Afrika ben geweest, oh yeah haha!
In het plaatsje Aghulas was ook ons hostel gevestigd. Na een lekker braai kroop ik moe maar voldaan mijn bedje in. De volgende ochtend moesten Marie en ik er heel vroeg uit omdat wij, 5 van de groep van 20 mensen waren die, heel graag wilde shark cage diven. Dit was echt een van de gaafste dingen wat ik ooit hebt gedaan. We gingen met een boot met ongeveer 20 mensen de zee op en zodra we het anker hadden uitgegooid werd de eerste haai al langs de boot gespot. Het is echt heel bizar om haaien in het echt te zien en wat zijn ze ongelofelijk groot (4-5 meter).
Aan de boot werd een kooi bevestigd waar ongeveer 8 mensen tegelijk in konden kruipen. De haaien werden naar de kooi gelokt met een touw met namaak zeehond en een touw met vissenkoppen er aan. Wanneer er een haai langs de kooi zwom hoorden wij van boven iemand bijvoorbeeld zeggen, laag rechts. Dus moesten wij allemaal naar beneden duiken, onze adem inhouden en naar rechts kijken. Ze kwamen echt op aanraak afstand langs de kooi. Heel ziek! Na ongeveer 30 minuten was de volgende groep. Ik ben 2x gegaan en heb uiteindelijk dus ongeveer een uur met de haaien kunnen zwemmen! Ook zagen we nog 2 walvissen vanuit de boot! Het was dus super leuk. Een uur of 4 later waren we weer aan wal en werden we opgehaald door de gids. We gingen de andere mensen ophalen in een ander plaatsje en reden door naar Betty’s bay. Hier is een pinguïn kolonie van ongeveer 5000 pinguïns, heel grappig om te zien! Wel een raar idee om ze in Afrika te zien want naar mijn mening horen pinguïns op ijs rond te lopen en niet te lekker in de zon te liggen slapen haha! Na de pinguïns reden werden we weer teruggebracht naar ons gastgezin.
Afgelopen weekend heb ik ook weer leuke dingen gedaan. Vrijdag ben ik met andere vrijwilligers naar een wedstrijd van Ajax Cape Town geweest in het Greenpoint stadium. Ze speelden tegen Chippa United ook uit Kaapstad, een echte derby dus. Wij hadden netjes kaartjes besteld op internet omdat we verwachtten dat het wel druk zou worden, niet dus. Het stadion heeft ongeveer plek voor 70.000 supporters maar normaal komen er zo’n 1000 mensen naar de voetbalwedstrijd. Een heel raar gezicht dus want alleen de lange zijdes op de eerste ring waren open. Zit je dan een voetbalwedstrijd in een vrijwel leeg stadion te kijken, maar het was wel heel erg leuk haha! En wat maken 1000 afrikanen een herrie. Allemaal hebben ze een vuvuzela bij zich en zitten alleen maar te toeteren. Je kan elkaar amper verstaan, heel irritant haha. Ohjaa voor wie het wilde weten Ajax won met 3-2, Sander Westerveld stond op het doel en ik kwam op de Afrikaanse tv!
Ook heb ik in Kaapstad leren surfen en is dit een echte verslaving geworden. Elk weekend ben ik in Muizenberg te vinden omdat je daar heel goed kan surfen! Surfen is echt super leuk en het lukte zelfs om zo nu en dan gewoon de hele golf te blijven staan. Alleen eindigde de surfdag van gister een beetje op een nare manier. Ik was met 4 andere vrijwilligers lekker de hele dag gaan surfen en rond een uurtje of 5 gingen we terug met de trein. In de trein werd een van de vrijwilligers bestolen van haar telefoon. Iemand kwam liep gewoon langs en greep gewoon de telefoon uit haar zak en sprong de trein uit. Weg mobiel, lekker dan! Vervolgens liep er een security langs en wij vertelden hem hoe en wat. Trekt die gewoon zijn security vestje uit en zegt dat hij geen dienst heeft. Dan kan je niet geloven toch! Welcome to Africa.
-
26 November 2012 - 21:07
Lyda Van Zoeren:
Hey Maarten!!
Jeetje zeg, wat een reis ben jij aan het maken zeg! En wat schrijf je ontzettend leuk over je ervaringen.
En dan die foto's, fantastisch!
Geniet er maar van: once in a lifetime!!!
Zuid-Afrika stond al op ons verlanglijstje, maar nu staat het bovenaan, haha.
Heel veel plezier nog!!
groetjes van de familie van Zoeren -
27 November 2012 - 00:54
Anja Hahn (Tante):
Ha die Maarten,
Weer met respect je verslag gelezen. Geweldig geschreven en prachtige foto's.
Jammer van het mobieltje van je collega vrijwilliger en wel een erg vage reactie van die security man.
Geniet van je laatste weken en uiteraard lezen we nog graag een eindverslag.
Have fun Maarten!
groetjes van ons!
-
27 November 2012 - 09:54
Bas En Gonny:
Hoi Maarten,
De laatste weken al weer, wat gaat de tijd toch snel! En wat een verslag weer! Ik kan me voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt als je dingen ziet gebeuren waar je zelf dan niet zoveel aan kan doen.
Geweldig zeg met haaien zwemmen, wat een belevenis!
Gaaf dat je kan surfen, lijkt mij geweldig om te doen, maar ook wel heel moeilijk om op zo'n plankje te blijven staan en je evenwicht te bewaren.
Mooie foto's weer, mooi verhaal, maar met de foto's erbij heb je toch een beter beeld.
Veel plezier nog Maarten de laatste weken!
Groetjes,
Gonny -
27 November 2012 - 11:38
Herma:
wat een super verslag heb je weer geschreven.
wat beleef jij de contrasten in het mooie zuid-afrika.
leuk gezwommen met de witte haaien toch niet van.......?
maar goed het is allemaal goed gegaan
ga nu maar dubbel genieten want de dagen zullen voorbij vliegen.
veel plezier!!!! -
27 November 2012 - 17:45
Rita De Groen:
Hoi Maarten,
Wat een geweldig verslag Maarten! en wat een mooie foto's.
Geniet van je laatste weken, ik kijk uit naar je eindverslag.
Groetjes, je tante Rita -
29 November 2012 - 21:52
Annemiek:
Hoi Maarten,
wat een super, gaaf, wijs, ziek verslag! Het werd wel tijd, mijn moeder (en ik) zit met smart op je verhalen te wachten. Ik heb haar verwend met om de 2/3 dagen een verslag. Als je reist door een land is dat ook meer voor de hand liggend dan als je langere tijd op 1 plek zit, maar je maakt veel mee. Ik heb net je vader gebeld om hem een goede reis te wensen. Jullie gaan het samen ook vast naar het zin hebben. Misschien ga ik met Ans en Pieter volgend jaar maart naar Zuid Afrika en dan nemen we de Victoria Falls in Botswana mee en paardrijdend op safari. Ik kijk er naar uit, want nu werk ik wel heel hard. Luxe tegenwoordig, maar volgend jaar een tandje minder is niet erg. Die haaien heb je mooi op de foto gekregen. Met een eigen camera of een onderwatercamera? Leuk dat jij de kinderen wel meeneemt voor leuke dingen. Er is wel een cultuurverschil in werkinstelling tussen Noord-Europa en (Zuid-)Afrika, maar lastig te beoordelen, want jij loopt stage, maar zij zitten daar permanent. Bergen waardevolle ervaring die jij straks mee terugneemt. Ondertussen heb je mooi werk gedaan en ook nog genoten. Heel goed gedaan en we zijn nog lang niet uitgelezen, dus blijf ons meenemen. Gidion heeft het ook beloofd.
Groeten Annemiek -
03 December 2012 - 16:58
Marga Bakkum:
Hoi Maarten,
Ik wens je een hele mooie reis verder met je vader!!
Heel veel plezier samen!!
Lieve groetjes uit Maarn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
